(مقاله 1)
روزجمعه 18 آبان ماه 1403شمسی مصادف با روز رادیولوژی بود. علت نامگذاری این روز به این سبب است که در ۸ نوامبر سال 1895م. دانشمندی آلمانی، به نام ویلهلم کونارد(کنراد) رونتگن برای نخستین بار وجود اشعه ایکس را کشف کرد. روز رادیولوژی را به جامعه رادیولوژیستهای کشورمان تبریک میگوئیم.
مقاله حاضر و دو مقاله بعد، اقتباس از کتاب «بنیاد پرتو شناسی در ایران» تالیف نگارنده مقاله و مصطفی کریمیان است. این اثر مستند در 520 صفحه، در هفته آینده توسط انتشارات مزگین به زیور طبع آراسته، تقدیم جامعه فرهیخته و علاقمند به دیرینه شناسی پزشکی میگردد.
مقدمه
یکی از بزرگترین اختراعات قرن نوزدهم کشف اشعهی مجهول (ریون ایکس) میباشد که به علم طب و حیات بشر خدمات گران بهائی نموده و جا دارد که نام ویلهلم کونارد رونتکن (Wilhelm Rontgen) دانشمند آلمانی کاشف رادیولوژی را در ردیف بزرگترین خدمتگذاران عالم بشریت قرار دهیم و امروزه این خدمت انسانی مرهون خدمات و زحمات وی میباشد. این مخترع در هشتم نوامبر سال 1895م./ 18 آبان (عقرب) 1274ش./2جمادی الاول 1313ش. که چهل سال از عمرش میگذشت موقعی که با اشعهی کاتودی مشغول امتحان بود، به وجود اشعه جدیدی پی برد، چون بدواً آن را بدرستی نمیشناخت، بدان اشعه مجهول (ریون ایکس) نام نهاد و در مراکز درمانی مورد استفاده قرار گرفت. سپس اخبار کشف رادیولوژی (ریون ایکس) در جهان منتشر شد. در ایران نیز خبر اختراع ریون ایکس که در روزنامهی فرانسوی«تان» و به تاريخ هشتم فوریه 1895م./ 19 بهمن (دلو) 1274ق./ 23 شعبان 1313ق. چاپ شده بود، به دربار رسید. ناصرالدین شاه قاجار در سیزده حمل 1313ق. از اعتماد السلطنه- وزير انطباعات وقت- تقاضا کرد که آن را ترجمه کند و بدین طریق این خبر به منصه ظهور رسید و بعد از آن مقالهی با عنوان «کشف حیرت انگیز» در تاریخ 11 رمضان 1313ق./6/اسفند 1274ش./25 فوریه 1896م.در مطبوعات و مقالهی«عکس برداشتن از اشیاء غیر مرئی (شرح اختراع جدید رنتژن و فواید و امتحانات)» در غره شوال 1313ق/26/ اسفند 1274ش./16 مارس 1896 م. در روزنامه ناصری چاپ و منتشر شدند. بدین ترتیب خبر اختراع ریون ایکس پس از 91 روز در ایران انعکاس یافت و پس از 25 سال نخستین دستگاه رادیولوژی وارد و مورد استفاده قرار گرفت.
کونارد(کنراد) رونتگن
واژه ی اشعه
اشعه در فارسی معادل واژه ی پرتو، زوبینه است[1]. اشعه ایکس (X- Rays) یا (Radiologie) گاهی به نام «اشعه رونتگن» نامیده میشود و برگرفته از پرتوهای یونساز[2] میباشد. اشعهی ایکس در منابع تاریخی ایران به نامهای ریون ایکس، ضوء غیر مرئی[3]، اشعهی مجهول، پرتوهای مرموز[4] اشعه نامرئی ذکر شده است و کمیسیون اصطلاحات پزشکی، فرهنگستان ایران که در تاریخ 17 اردیبهشت 1317ش با عضویت دکتر امیراعلم، دکتر قاسم غنی، دکتر محمدحسین ادیب، دکتر محمود نجمآبادی، دکتر شهراد، دکتر حبیبی، دکتر نصرالله کاسمی و دکتر ابراهیم نعمت اللهی تشکیل و تا پایان شهریور سال 1320ش. تعداد 330 واژه از اصطلاحات پزشکی را به تصویب رساند. از آن جمله؛ پرتو بینی به جای رادیوسکپی (radioscopie Radioscopy/)، پرتو شناس به جای رادیولوژیست يا Radiologiste، پرتوشناسی به جای رادیولوژی radioligie(Radiology)، پرتونگاری به جای رادیوگرافی radiographie (Radioyraphy) به تصویب رساند.[5] امّا تعریف علمی آن این است که اشعه ایکس پرتو نور نامرئی با طول موج کمتر از اشعهی ماورای بنفش[6]، نام رشتهای از دانش پزشکی است که به کارگیری انرژی تشعشعی و تشخیص درمان میپردازد[7]و در یادداشتی که در پروندهی بازنشستگی دکتر عنایتالله منتخب- معاون قسمت رادیولوژی مریضخانه دولتی- موجود است، رادیولوژی را «استعمال برق در معالجه امراض» تعریف کرده است.[8] پرتو ایکس یک گونه موج الکترو مغناطیسی است که در تیوپ (لامپ) پرتو به وجود میآید. بنابراین، لامپهای تولید پرتو ایکس جزء اسامی وسایل تصویری (از قبیل دستگاه عکسبرداری ایستاده از قفسه سینه، تخت رادیولوژی، وسایل پرتو بینی یا آنژیوگرافی یا دستگاه پرتابل رادیولوژی) میباشد که اساس کار همگی بر تولید پرتو قرار دارد. [9]
اخبار کشف رادیولوژی در ایران
درجلد اول کتاب «یادداشتهای روزانه اعتمادالسلطنه» که از بیست و نهم جمادیالاول سنه 1292 تا سه سه شنبه نوزدهم محرم 1293ق. نگاشته شده است. در برگ آخر نسخه، یمینالدوله شرحی دربارهي فوت اعتمادالسلطنه و کشف رادیولوژی نوشته است که عیناً در اینجا نقل میگردد: «من النوادر صبح روز سیزدهم حمل پیچیئیل[10] سنه 1313ق. اعتمادالسلطنه مرا احضار کرد و در کتابخانهي بزرگ عالی که داشت خدمتشان رسیدم، فرمودند: نوری تازه کشف شده (ریون ایکس) که با وجود آن دیگر هیچ جسم حاجب ماورای (کذا) نیست، روزنامه فرانسه مقاله مفصلی در این باب نگاشت: عکس خرگوشی و عکس کیفی را با این نور انداختهاند و منتشر کرده، بطوری که ساچمه در استخوان پای خرگوش نمایان است و سکههای در کیف هم به خوبی دیده میشود. اعلیحضرت همایونی ترجمه ي آن مقاله را تا فردا خواسته، چون امروز خیال رفتن حضرت عبدالعظیم را دارم، شما این مقاله را ترجمه کنید تا غروب بیاورید، پس از ملاحظه خدمت شاه بدهم. روزنامه را از روی میز برداشته و به من لطف کردند و ضمناً گفت: من خیلی از مُردن ترس داشتم، لکن با این انکشاف عمر انسان زیاد شده، بعد از این، هر قسم مرض داخلی با این عکس تمیز میدهند و همان نقطه معیوب را عمل و معالجه میکنند، اقلاً شصت سال بر عمر من افزوده شد، این را بگفت و با تنه فربه و بنیه قوی از جای برخاست، بنده هم به اقتضای جوانی چنان که افتد و دانی و مناسبت سیزده عید با جمعی شتاب منزل آمدم، هنوز سطری چند ننوشته بودم که فرستاده، صبح مرا ندا کرد، قطع داشتم به طلب ترجمه آمده، گفتم به آقا عرض کنید تا ساعت دیگر ترجمه را میآورم، با لحنی ترکی مخلوط به فارسی جواب داد؛ ترجمه مرجمه بکار نمیخورد، آقا مُرد، با عجله به منزلش رفتم، ایشان را در اتاق اندرون افتاده دیدم و حکیمباشی طولوزان رفیق شفیقش را با تمام خانواده مشغول گریه و زاری. عمر کوته بین و امید دراز قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذِي تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلَاقِيكُمْ .[11]حال تحریر که ربیعالثانی 1341ق. ایت ئیل[12] ترکی است قرب 28 سال از این حکایت گذشته ...»[13]
انعکاس اخبار اختراع رادیولوژی در مطبوعات ایران
کشف حیرت انگیز
مسیو رتنگن معلم در حالی که در شهر ورزبورگ [14] مشغول اعمال شیمیایی بود، نور و ضیائی کشف کرده که آن نور و ضیاء الحال موسوم به ضیاء روتنگن[15] گردیده است و همان نور در اجسامی که نور چشم ما بلکه هزار درجه بیشتر از نور چشم در معاینه آن نفوذ نمیکند به پاکیزگی نفوذ دارد و به توسط آن نور عکس پاره اشیاء غیر مرئی را که بواسطه وقوع آن اشیاء در پشت بعضی اجسامی که حاجب به او را هستند، معاینه با چشم امکان ندارد میتوان برداشت مثلاً: عکس ترکیب استخوان ران انسان میتوان برداشت و آن گوشت که در روی استخوان حجاب است در مقابل آن نور به مثابه پارچه بلوری مي باشد که به هیچ وجه حاجب ماوراء نیست!!
امتحاناتی که در این باب معمول افتاده، روزنامه «تان» فرانسه تلگرامی از وینه نقل میکند که مسیو اسپس معلم برای امتحان این فقره در حضور جمعی از اشخاص با علم کیفی که در آن پول بوده است در پشت تخته ضخیمی گذاشته و عکس آن پول در کمال روشنی برداشته است، بدون این که آن تخته با کیفیت مانع از مقصود باشد. عجبتر آن که قفل اندرون کیف نیز در نهایت شفافی افتاده بود. بعد از آن زنجیر ساعتی را در جعبه چرمی گذاشته به همان طور عکس برداشته و در کمال پاکیزگی به مقصود نایل آمده به درجه که قفل و میخ های آن جعبه نیز عکس داده بوده است. همچنین معلم مزبور دست شیشهگری را که مدتها بوده خورده شیشه بر آن فرو رفته و بیتاب نموده بوده است، عکس برداشته و جای آن شیشه خورده را در توی گوشت معین کرده که این عملیات مسیو مزبور موجب هزاران حیرت و تعجب حاضرین شد.
روزنامه ي طبی انگلیس نقل میکند، شخص ملاحی[16] در یکی از کوچههای لندن در حالت مستی افتاده و به نظر مرده میآمده او را به مریضخانه برده و معین میکنند که نفسی باقی دارد، ولی فلج است. هر چه در پی علت فلج او گردیده چیزی نفهمیدهاند و در بدن شخص مزبور به غیر از اندک جای زخمی علامت دیگری نیافتهاند، بعد از آن زخم را عکس انداختهاند به توسط آن معین کردند که تیغه کاردی در بدن او به طوری فرو رفته که حال اثری از آن معلوم نیست و اسباب فلج آن بوده است با کمال زحمت آن تیغه را از بدن شخص مرقوم درآورده و آسوده نمودند. همچنین قلم پای شخصی شکسته بوده، بتوسط این عکس شکستگی را موقع و اندازه آن را معین کردهاند.
روزنامه «تان» در نمره مورخه 26 ژانویه مینویسد که الحال در کلیه ادارات پاریس مشغول امتحان این کشف حیرتانگیز هستند و در (اکل زمان) در حضور جمعی از بزرگان و منتخبین مسیو پرن که جوان عالم و شیفته این قبیل اعمال است عکس اشیاء مختلفه را از اقسام قلم، دوات و سایر اسباب میز از پشت تخته و صفحات مختلف از آهن و کاغذ و بلور و غیره برداشته است از مسیو نهوس پرسدهاند؛ آیا ممکن است این نور از وسط اعضای پر گوشت مثل ران و غیره نفوذ کند؟ در جواب گفته است که؛ این نور عبور میکند، از ماهیچهها مثل این که باصره ما عبور میکند از صفحه بلور و تنها چیزی این نور را در آن نفوذ نیست، صفحه طلای سفید است.
ایضاً روزنامه مزبور مکتوبی از شهر برلن نقل میکند که امتحانی که از کشف رتنگن در حضور امپراطور کلیوم معمول شد، نتایج خوب دارد. چنانکه عکس استخوانهای مرغ وحوش طوری شفاف گرفته بود که موجب حیرت حضار شد. معین است که به معاونت و وساطت این نور اجزای توپ و تناسب فلزات آن را امتحان کرده و عبور آن را بدین ترتیب گداخته دریافت نمود. در آلمان ساعت بغلی را با زنجیر در جعبه گذارده و دَر آن را بسته و عکس آن ساعت و زنجیر را گرفتهاند در کمال وضوع و روشنی عکس داده است و صورت آن هم در روزنامجات آلمانی دیده شد و همچنین دست شخصی را عکس انداختهاند. بطوری عکس افتاده که استخوان و بندهای آن در نهایت آشکاری نمایان است هکذا در روزنامجات فرانسه دیده شده که بر سبیل امتحان عکس مقراض فولادی را گرفتند، عکس مزبور از این عکسهای معمولی خیلی بهتر و آشکارتر گرفته است، بدین ترتیب که گلوله بلوری که در نور ضیاء رتنگن تدارک کرده بودند. در سمت چپ جا دادند و شیشه که بطور معمول عکاس حاضر کرده بودند از چهار لا کاغذ پیچیده و بسته بودند در سمت راست و آن مقراض فولاد در وسط و مدت یازده دقیقه به همین حالت باقی مانده، بعد شیشه عکاسی را ظاهر کردند،صورت مقراض ظاهر شد و آن معلم مباشر این عکس بیان کرده است که اگر علاوه بر آن چهار لا کاغذ شیاه و اجسام دیگر مثل تخته یا جعبه یا کتاب فاصله قرار میدادند میان بلاک عکاسی و مقراض باز تفاوتی نمیکرد و عکس پاکیزه میگرفت منتها در صورتی که اجسام واقعه در بین زیادتر باشند زمان تاثیر بیشتری طول میکشد. در مجمع دیگر به همین تفضیل عکس وزغ و عکس ماهی را برداشتهاند. استخوانهای بدن آنان در کمال ظهور عکس داده است، البته در نزد ارباب هوش و زکار بدیهی و آشکار است که مرا این کشف و اختراع چقدرها برای علم طب و سایر علوم مفید خواهد بود و تکمیل آن چه آثار حسنه و چه نتایج متحسنه از این عالم خواهد کرد.[17]
عکس برداشتن از اشیاء غیر مرئی(شرح اختراع جدید رتنگن و فواید و امتحانات)
در شماره 24 سال دویم در ذیل عنوان «کشف حیرت انگیز»اختراع جدیدضیاءرتنگن و فواید و امتحانات آن را بطور تفضیل نگاشته و کلیه مشترکین محترم را مطلع نمودیم، الحال از قراری که روزنامه«تان» فرانسه در نمره هشتم فوریه مینگارد طبیبین اروپ در کمال مجاهدت در تکمیل آن دامن همت بر کمر زده و به اقدامات مجدانه هر روز به کشف بدیعی نایل و عقول را متحیر مینمایند و آنچه در این مدت قلیل منکشف شده، در روزنامه مزبوره انتشار یافته، ترجمه آن را عیناً مینگاریم تا مزید اطلاع و بصیرت خوانندگان گردد.[18]
کشف جدید موسیو کیسلینگ در باب عکس برداشتن از جنین در شکم
با بروز موسیو رتنگن(مخترع و منکشف این نور است در سایر ممتحنین نتوانسته بودند عکس بردارند، مگر از استخوان دست یا پا و در عکس برداشتن اندرون اعضائ ضخیمه زیر گوشت انسانی عاجز بودند، الحال از قراری که از برلن پایتخت آلمان مینویسند؛ مسیو کیسلینگ معلم نتایج خیلی کامل در این باب حاصل کرده است و امیدواری میدهد که اندرون تمام اعضای انسانی را بلا استثنا و تفاوت عکس بگیرد و شاهد مطلب را هم معلم مزبور زن حامله آورد و از بچه که در شکم او بود، عکس برداشته است. اعضای آن طفل که بتازگی تشکیل میشدند در کمال ظهور در آن عکس نمایان بوده است.[19]
[1] . معین محمد، فرهنگ فارسی معین (تهران:: فرهنگ نما، کتاب آزاد، 1363ش.)ص 132.
[2] . رهادوست، فاطمه، مریم کازرانی، میر مهدی ابراهیم پور. اصطلاحنامه پزشکی فارسی (تهران« انتشارات سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران، 1384ش.)، ص 530.
[3] . سازمان اسناد ملی ایران. منشاء297، سند شماره 1182.
[4] . لیزا یونت. تاریخ پزشکی The History of Medicine (تهران: انتشارات ققنوس، 1392ش.)ص 95.
[5] . روستایی، محسن. واژگان پزشکی مصوب فرهنگستان ایران1314- 1320ش. ، گنجینه اسناد، سال هفتم،دفتر سوم و چهارم(پاییز و زمستان 1376ش.) شماره پیایپی 27 و 28، ص60.
[6] . هوشمند ویژه، محمد. واژههای پزشکی انگلیسی به فارسی (تهران: انتشارات باستان، 1363ش.)، ص888.
[7] . هوشمند ویژه، محمد. واژههای پزشکی انگلیسی به فارسی (تهران: انتشارات باستان، 1363ش.)، ص888.
[8] . سازمان اسناد ملی ایران. منشاء 251، سند شماره 14174.
[9] . محتشمی، بهمن، عباس ارجمند شبستری، منصور فاتحی. درسنامه پرتو شناسی بالینی (تهران: میرماهف 1394ش.) ص 17.
[10] . پیچی ئیل: سال میمون از سال های دوازده گانه ترکی که هر سالی به اسامی حیوانات است.
[11] . قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذِي تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلَاقِيكُمْ ۖ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَىٰ عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُون قرآن کریم. سوره جمعه/ آیه 8.
[13] . محمدحسنخان اعتمادالسلطنه. روزنامه اعتمادالسلطنه (نسخه خطی)، به کوشش ایرج افشار. از روی نسخههای آستان قدس رضوی و رونویس محمود فرخ(تهران: 1345- 1358ش.)
[15] . اصل در مقاله : «زونتژ» ننوشته شدهاست.
[16] . ملاح: کشتیبان. ناخدا.
[17] . کشف حیرت انگیز. روزنامه ناصری، سال دوم، شماره 35، بتاریخ 11 رمضان 1313ق.، صص 8 تا 11.
[18] . عکس برداشتن از اشیاء غیر مرئی. روزنامه ناصری. سال سوم، شماره 1، بتاریخ غره شوال 1313ق.، ص 8.
[19] . عکس جنین در شکم. روزنامه ناصری، سال سوم، شماره اول، غره شوال 1313 ق.، ص 9.