در روزهایی که گذر مردم بیشتر از دوران قبل از کرونا به داروخانهها افتاده است، کسی متوجه این نکته نشده است که قیمت برخی اقلام دارویی بهصورت خزنده و آرامآرام افزایش مییابد، بدون اینکه توجه مردم و بیماران را جلب کند.
دراینبین قیمت داروهای بدون نسخه یا همان OTC نسبت به سایر داروها، بهشدت سیر صعودی داشته است. دیفن هیدرامین، استامینوفن، قرص سرماخوردگی، شربت سرماخوردگی و داروهایی ازایندست، در طول دوران پاندمی کرونا، برای چندین بار تغییر قیمت دادهاند.
یک شیشه دیفن هیدرامین از ۲, ۵۰۰ تومان قبل از کرونا به ۸, ۵۰۰ تومان رسیده است. یعنی بیش از ۱۵۰ درصد افزایش قیمت برای یک داروی بدون نسخه که این روزها مصرف زیادی دارد.
یک ورق استامینوفن و قرصهایی از همین دست، مشابه شربت دیفن هیدرامین با افزایش قیمت زیادی مواجه بودهاند.
نکته قابلتأمل، متفاوت بودن قیمت داروهای بدون نسخه در سطح داروخانهها است. یعنی، قیمت شربت دیفن هیدرامین در یک داروخانه ۷, ۵۰۰ تومان است و داروخانه دیگری، همین شربت را ۸, ۵۰۰ تومان میفروشد. این، یعنی قیمتهای سوپرمارکتی در سطح داروخانهها هم رخنه کرده است.
درعینحال موضوع دیگری که این روزها به چشم میخورد، بنرهای تخفیف در سر در برخی داروخانهها است که عنوان داشتهاند با توجه به گرانی دارو، از تخفیفهای چنددرصدی برای داروهای نسخهای برخوردار میشوند. بهطوریکه یکی از این داروخانهها در جنوب شهر تهران، نوشته بود ۵ درصد تخفیف به ازای هر نسخه در نظر گرفتهشده است. اینکه چنین اقدامی، قانونی و مجاز است، نکته قابلتأمل مسئله است.
فرامرز اختراعی، رئیس هیئتمدیره سندیکای تولیدکنندگان مواد دارویی، شیمیایی و بستهبندی دارویی، درباره دلیل گرانی بیش از ۱۰۰ درصدی داروهای بدون نسخه، گفت: این افزایش قیمتها ناشی از تصمیم ارزی ماهها قبل درباره این داروها است که اثر خود را تازه نشان داده است.
وی افزود: بر اساس تغییر سیاستهای تخصیص ارز برای داروهای بدون نسخه، دیگر ارز ترجیحی یعنی همان ارز ۴۲۰۰ تومانی اختصاص داده نمیشود و واردات ارز مواد پایه و واسطه آنها با نرخ ارز نیمایی صورت میگیرد؛ بنابراین هزینه واردات مواد پایه داروهای بدون نسخه به حدود ۵ برابر افزایش پیداکرده است، درحالیکه قیمت ارز برای این داروها ۵ برابر شده، اما افزایش قیمت دارو بهاندازه ۵ برابر نیست. هرچند با افزایش ۱۱۰ درصدی در اقلام دارویی بدون نسخه مواجه هستیم، اما همین میزان افزایش قیمت هم افزایش مدیریتشده در جهت منافع مردم است. قیمتهای فعلی، کف افزایش قیمت است که باوجودآن تولیدکنندهها شاید کمی ضرر هم بدهند.
اختراعی گفت: وزارت بهداشت، پس از حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی برای داروهای بدون نسخه، درواقع تولید حدود ۵۰ قلم داروی بدون نسخه (OTC) را به داروسازان تحمیل کرده و میگوید در مقابل ۶۰۰۰ قلم دارو، حالا این چند ده قلم داروی بدون نسخه را هم با سود کمتر یا با ضرر تولید کنید. اگر قرار بود داروهای بدون نسخه تولید داخل نشود و عیناً وارد شود، قیمت آنها بیش از ۵ برابر میشد.
داروهای OTC آن دسته از داروهایی هستند که نیازی به تجویز پزشک ندارند و بدون نسخه قابل تهیه است. در بسیاری از کشورهای دنیا هم این داروها اساساً تحت پوشش بیمهها نیستند. اما واقعیت امر این است که این دسته از داروها که شاید تعداد آنها خیلی زیاد هم نباشد، اما مصرف زیادی دارند و همواره در خانههای مردم میتوان چند قلم از این داروها را پیدا کرد. در پاندمی کرونا، نیاز به این دسته از داروها بهشدت افزایش پیداکرده است.
گفته میشود در برخی کشورها افراد میتوانند داروهای OTC را بدون مراجعه به داروخانه از سوپرمارکتها تهیه کنند. از همین رو داروهای بدون نسخه در زمان تخصیص ارز در اولویت قرار ندارد. و اگر قرار بر اولویتبندی باشد، اولویت آخر دریافت ارز دولتی داروهای OTC هستند.
همه این نکات و ویژگیهای داروهای بدون نسخه، باعث شده تا شاهد گرانی بیسروصدا و خزنده این داروها باشیم. ناگفته نماند که گرانی دارو فقط شامل داروهای بدون نسخه نبوده و برخی داروهای تحت پوشش بیمهها نیز گران شدهاند، بدون اینکه بیماران متوجه بشوند. زیرا، بیمار فقط به فکر تهیه دارو است و گران بودن آن در ابتدا به چشم نمیآید. فقط زمانی مورد اعتراض واقع میشود که احتیاج به دارو در سبد ثابت خانواده قرار داشته باشد و بایستی همیشه یک یا چند قلم داروی خاص را برای بیمارش تهیه کند./مهر