نام: رمضان نام خانوادگی: آموزگارچری

اینجانب رمضان آموزگار فرزند علی حسین شماره شناسنامه ۱۵۹۸۷ صادره از شیروان متولد ۱۳۴۲ خدمت سربازی به انجام رسانیده و هم اکنون در بسیج مردمی انجام وظیفه می کنم. امیدوارم که خداوند بزرگ به عظمتش مرا ببخشد و بیامرزد. بنده از زمانی که روزه و نماز بر من واجب شده است:

۱. از سال های ۵۲ به بعد روزه قضا ۹ روز و طعام دادن نه نفر؛

٢. در سال بعد که در خدمت بودم ۹ روز و طعام دادن نه نفر؛

٣. سی روز روزه قضا با کفاره حدود سال ۶۲ و ۶۳ بوده است؛

۴. سال سوم در خدمت سربازی ۳۰ روز قضا و ۳۰ نفر طعام دادن؛

۵. بعد از سربازی به علت سخت بودن کارم روزه را خودم ۲۸ روز قضا ۳۰ روز+ ۱۶۸۰ نفر را باید طعام بدهم یا روزه بگیرم و یا باید چند بنده ای را آزاد کنم. شاید از اول عمرم تا به حال ۱۳۶۴/۵/۵ ۳ ماه حداکثر نمازم را قضا کرده باشم.

این بدهکاری من به خداوند منان است اگر زنده ماندم که خودم اقدام خواهم کرد، ولی اگر خداوند به من توفیق شهادت را داد چه افتخاری از این بالاتر. مقداری زمین در شیروان دارم این زمین باید برای بدهکاری من خرج شود. مقداری در تهران اثاث منزل دارم می شود با آنها دین خودم را ادا کنم. امیدوارم که برادرم علی محمد که از بنده بزرگتر است درباره این موضوع اقدام کند تا خداوند از من راضی شود و روح بنده هم آزاد باشد. بنده اگر شهید شدم از بنیاد شهید یا از هر ارگانی انتظار هیچ کمک نقدی ندارم پول خونم را به حساب ۱۰۰ امام واریز کنید.

کسی حق ندارد به عنوان خانواده شهید پول یا اجناس بگیرد که بنده راضی نخواهم شد به هیچ عنوان. من آمدم تا خون خودم را در راه خدا و اسلام بدهم، چون خودم هیچی ندارم، امانت هستم و این امانت باید روزی پس داده شود.