وفاق ملی حلقه گمشده جامعه است

محمدجواد جمالی نوبندگانی در گفت وگو با ایسنا، با اشاره به اینکه برای تحقق وفاق ملی چه سیاست گذاری هایی باید انجام شود، بیان کرد: موضوع وفاق ملی باید از چند جهت مورد بررسی قرار گیرد. یکی از بعد دینی است. در دین ما تاکید شده است که در زمینه های مثبت و تقوایی با یکدیگر همکاری داشته باشیم. انقلاب اسلامی ایران نیز برخواسته از این نگاه است. از نگاه دینی تاکید فراوانی بر وفاق شده است. از سوی دیگر انشقاقی که امروز در جامعه به وجود آمده یا به عبارت دیگر آن را به وجود آورده اند که من معتقد هستم بیرونی ها در این زمینه نقش پر رنگی دارند، به ضرر کشور است.

استراتژی‌ها باید ثابت باشد

وی در ادامه اظهار کرد: متاسفانه گروه‌ها و جناح‌های سیاسی به چند نکته توجه ندارند؛ در وهله اول شناخت صحیحی نسبت به منافع ملی ندارند. بعضا منافع شخصی، گروهی و حزبی منجر به صحبت ها و موضع گیری هایی می شود که جامعه را به تنش و دو قطبی سازی هدایت می کند. از سوی دیگر باید استراتژی ما در کشور واحد بوده و تاکتیک ها تفاوت داشته باشد. متاسفانه برخی از جناح ها و گروه های سیاسی به دنبال تغییر استراتژی ها هستند و کاری به تاکتیک ها ندارند.

نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی، تصریح کرد: در حالی که یک نظام سیاسی با ثبات باید  استراتژی های با ثباتی داشته باشد. مسئله بعدی این بوده که منفعت طلبی ها سبب می شود که با تغییر دولت ها شاهد تغییرات اتوبوسی در هر اداره یا وزارتخانه هستیم، با این توجیه که باید افرادی در این پست ها قرار بگیرند که همسو باشند. این ها ظاهر قضییه است اما در باطن بیشتر منفعت طلبی است که منجر به کاهش اعتماد و نارضایتی مردم می شود. از آن بدتر این بوده که افرادی خود را پشت سر گروه ها و جناح ها پنهان کرده و با عدم شایستگی خود به جاهایی می رسند که ضربه های زیادی به اعتماد جامعه وارد کرده، اما همواره نقش طلب کار را دارند.

با وفاق ملی کارشکنی‌ها کم‌تر و منافع ملی شفاف‌تر خواهد شد

وی در ادامه تاکید کرد: از سوی دیگر نباید کسانی که اندیشه های انقلاب اسلامی را قبول داشته، اما راه های متفاوتی را پیگیری می کنند، اقدامات آنان به اقدامات خصمانه منتهی شود. وفاق ملی یعنی اینکه ما در خصوص اصل نظام و استراتژی ثابت نظام به یک وفاق و هم بستگی برسیم و به شکل کاملا هوشمندانه با درک منافع ملی اگر روش های دیگری به ذهن ما می رسد، طرح کنیم. اینگونه در جامعه ای آرام می توان بهترین روش ها را برای پیشبرد امور انتخاب کرد. منافع ملی نیز شفاف خواهد شد و بهتر می توان به این سمت گام برداشت. کارشکنی ها نیز کم تر خواهد شد. امروز متاسفانه برخی ها به کارشکنی در برابر جریان مخالف خود روی آورده اند.

وی افزود: وفاق ملی حلقه گمشده جامعه ما است. گرچه وفاق به عنوان هدف نهایی ما مطرح نیست، بلکه یک ابزار است و باید وجود داشته باشد. کشورهایی که پیشرفت می کنند، ممکن است در انتخابات ریاست جمهوری خود سخت ترین رقابت را با یکدیگر داشته باشند، اما استراتژی های آنان در حوزه مسائل داخلی و سیاست خارجی یکسان است. چه حزب دموکرات باشد و چه حزب جمهوری خواه، فرقی ندارد. در پاکستان این موضوع را می بینیم همه باهم در داخل مشکل اساسی دارند، اما سیاست آنان در خصوص ایران، هندوستان،افغانستان و آمریکا کاملا ثابت است. کشوری مانند ترکیه نیز اینگونه است. سیاست واحدی در خصوص اتحادیه اروپا دارند. متاسفانه در کشور ما تاکنون اینگونه نبوده، یا یک دولت آمده که کلا روی غرب تمرکز داشته، یا یک دولت آمده فقط روی شرق تمرکز می کند. گویی کارهای تمام دولت ها و مجالس قبلی غلط بوده است.

وی در ادامه بیان کرد: مردم در اینجا  سردرگم شده  دشمنان نیز از این وضعیت سوءاستفاده می‌کنند. خیلی از رسانه‌های معاند مطالب خود را از افرادی که در داخل کشور حضور داشته و از پشت تریبون ها سخنرانی می‌کنند، برداشت می‌کنند. دولت چهاردهم نیز در شرایط خاصی چه از لحاظ داخلی و چه از لحاظ منطقه روی کار آمد. رئیس جمهور هنوز فرصت کافی نداشته است تا اقدامات اساسی انجام دهد. از فردای تحلیف رئیس جمهور اسماعیل هنیه در خاک ایران ترور شد. مباحث لبنان و سوریه اتفاق افتاد. فشارهای منطقه‌ای داشتیم. یکی از مشکلات دولت نیز این بوده که خیلی از افراد در گروه های مختلف طلبکارانه از ایشان به دنبال پست و مقام هستند. حتی خیلی از خودی ها از ماه های ابتدایی آغاز کرده و وفاق ایشان را زیر سوال برده‌اند. این امر کار رئیس جمهور را سخت‌تر کرده است.